Gedicht van de maand februari door Sabine Alders-du Bosc
Februari dichtregels uit het vrije veld
(Met een vleugje Valentijn)
Waar de zon lange lijnen maakt als de dagen lengen
en de wolken het zicht markeren van het hemelperspectief,
daar zet ik stappen in dit landschap mij zo lief.
Links het zwart van omgeploegde klei,
rechts het eerste groen van een nieuwe wei.
Overvloedig hemelwater sijpelt diepe sloten in
en vult gestaag de geul waar waterhoentjes waden.
Verderop staat een reiger pootje te baden.
Waar reuze wieken draaien, gakken ganzen in de lucht.
Ik vraag mij af ‘Voor wie zijn zij gevlucht?’
Daar langs de dijk, tonen knoestig geknotte wilgen
hun wonderlijk gevormde pracht.
Voorbeeld van ware overlevingskracht.
Ik wandel waar de zee mij overstijgt,
dankbaar voor droge voeten, niet zeker of dat blijft.
©Sabine Alders-du Bosc/februari 2023
Een bescheiden ode aan 50 jaar Hoekschewaards Landschap, want
hier in dit prachtig polderland, werken mens en natuur hand in hand.