Vol ongeloof is ons het verdrietige nieuws ter ore gekomen dat kunstenaar Rien Olijslagers gisteren, zondag 20 januari, is overleden aan de gevolgen van slokdarmkanker.

Rien was, zoals hij zelf zei, beeldend kunstenaar en achterafdeskundige: “Mijn werk gaat nergens over. Het bestaat gewoon.”

Maar voor de mensen die hem en zijn werk kenden, ging het wel degelijk ergens over. Hij gebruikte afvalmaterialen als sloophout, aangedreven textiel en zwerfplastic in combinatie met bijvoorbeeld Hoeksche Waards zand, om zijn verhaal te vertellen.

Zo wist hij ook heel wat kinderen te inspireren met zijn laagdrempelige kunst, zijn humoristische uitspraken en Hoeksche dieren. Hij geloofde sterk in de creativiteit van kinderen en deed er alles aan om het hen te laten ontdekken. Hij zette zich jarenlang in voor kunsteducatie in voornamelijk het basisonderwijs. Naast zijn lessen met ‘toevallig materiaal’, gaf hij ook les in striptekenen en het bakken van brood n.a.v. de Salie Breedijck sage.

Tijdens zijn korte ziekbed had Rien nog een vurige wens: het afmaken van een Hoeksch Vakantieboek voor kinderen. Die wens is vorige week in vervulling gegaan.

Ook wilde hij heel graag zijn losse gedichten uitbrengen in een bundeltje. Dat is geworden “Fluitekruid & Dikbazuin. De bundel die er niet kwam”. Daarin komen verschillende onderwerpen terug die kenmerkend waren voor Rien, zoals zijn bijdrage aan het Bram Roza Festival en zijn trekkerkunst.

Met één van zijn gedichten nemen we afscheid van Rien Olijslagers en wensen zijn vrouw Joke, kinderen Laura en René, en kleinkinderen veel sterkte en kracht!

 

Vervlogen

 

In een lied van zojuist verleden

waar de boer de baas

de vogel vloog

voor te luid gebogen graan

dieselt nu een trekker

in de vroege avond

op huiswaarts aan.

Comments are closed.